lunes, 31 de enero de 2011

Quiero excederme, perseguirte, pretenderte,quiero amarte noche y día, quiero gastarme la vida, quiero amarrarte a mis sesenta y algo de cintura, llevarte como a un tatuaje, quiero perder la cordura.
Es increíble como de repente vas conociendo a una persona, y después de un tiempo, te preguntas cómo es que hacías para vivir sin ella.
No me canso de mirarle, ni tampoco de escucharle, ni de hablarle, es como esa pelicula que ya has visto más de un millón de veces, y cuanto más la ves, más te emocionas. Como una canción pasada de moda que hace introducirte en otra onda, es esa persona que para ti nunca pasa de moda aunque te haga llorar, reir, gritar... Es el que enciende tus chispas, el que te hace cambiar de actitud ante los demas, el que te hace rabiar para verte enfadada, el que te dice cosas bonitas para ponerte colorada, el que quiere que seas feliz, el que hace que seas como eres, el que va a sitios aunque no quiera solo para verte. Es como una adicción de la que jamas podré salir.

domingo, 30 de enero de 2011

Esas estúpidas palabras, aunque a veces demasiado sensatas, que te conocen mas que nadie, que siempre expresan de una manera muy clara como te sientes o como quieres sentirte. Esas palabras que te levantan un dia con una sonrisa en la cara, que te alegran toda una mañana, o al contrario esas que te borran esa sonrisa de la mañana y te dibujan unas lagrimas. Ese ritmo que una vez que lo escuchas no te lo puedes quitar de la cabeza e inconscientemente lo cantas todo el rato. Ese mismo ritmo es el que hace que tu pie se empiece a mover discretamente seguido de un suave movimiento de cabeza y que finalmente te invade todo el cuerpo.


No es música, es vida.
A mi hijo Billy:

Querido Billy, ahora te parecé un recuerdo lejano, lo cual creo que es buena señal. Habrá pasado mucho tiempo y yo no te habré visto crecer, ni llorar, ni reir, ni gritar y no habré podido recordarte, pero por favor debes saber que he estado a tu lado, contigo en todo momento y que siempre lo estaré, estoy orgullosa de haberte conocido, orgullosa de que hayas sido mi hijo, no dejes de ser tu mismo, siempre te querré.

- Mamá.




sábado, 29 de enero de 2011

Supongo que hay errores que no los borra ni el tippex.

Nos joderemos cuando nada salga bien y cuando estemos nerviosos nos encenderemos un cigarro. Aguantaremos noches y dias de fiesta. Arrastraremos el cansancio y malgastaremos horas y horas de aburrimiento. Nos sentiremos solos y cuando la tristeza nos invada pues dejaremos lágrimas. En ocasiones de risa, dejaremos sonar la mejor de nuestras carcajadas.Comentarás el día anterior y te reirás como nunca con tus mejores amigas. Cuando te cruzes con la persona que odias le mirarás con mala cara y seguirás tu camino. Amarás a tus amigos y aquellos que comparten horas, aunque sean de aburrimiento, a tu lado. Sentirás ilusión y alegria cuando estés en el concierto y veas a tu grupo favorito salir al escenario y cantar tu canción favorita. Llorarás de emoción cuando la persona que más quieres te dedique las palabras más bonitas. Me joderá cuando todos los lunes el despertador te advierta que un puto dia va empezar. Amarás mil cosas y odiarás otras mil. De hecho, el blanco siempre será blanco y el negro siempre será negro.
Tumblr_lehshl8vh71qg00gio1_500_large
I want to live with you.
I want to live in an apartment decorated with pictures of us.
I want to wake up every day by your side.
I want to kiss your cheek and whisper GoodMorning in your ear.
I want to prepare your breakfast.
I want to make you laugh in the morning.
I want to put strawberries in your mouth.
I want to tell you how much I love you.
I want to take you to the shower.
I want to slip my hand throgh every part of your body.
I want to pull your hand and kiss you again.
I want to think of you until time to go home.
I want to call you and ask if everything is fine.
I want to take home something you like to eat.
I want to get home and kiss you.
I want to take a shower with you again.
I want to watch anything on TV hugging you.
I want to sleep smelling your neck.
I want you.

viernes, 28 de enero de 2011

No lo entiendo, no entiendo porque él me puede querer a mí, a mí, a alguien con tantos defectos, a alguien que cuando se enfada con otra persona le contesta borde a todo el mundo, a alguien que se pone celosa sin tener porqué estarlo, sólo porque él esta con una amiga, a alguien que por la mañana puede ser la persona más triste del mundo, pero pasadas unas horas le contagia su alegría a todo el mundo, a alguien que no se conforma con nada de lo que tiene, a alguien que es penosa con los números, a alguien que nada le sale bien, a alguien que tiene sueños, y vive de ellos, de su imaginación, a alguien que se le escapa la risa en momentos serios, a alguien que siempre le parecen pocas las veces que le dices te quiero, a alguien que cuando se junta com una amiga no es alguien normal, a alguien que le encanta llevar tacones aún sabiendo que le hacen daño, a alguien que le gusta maquillarse, ponerse coqueta, y salir, a alguien que es la persona más orgullosa del mundo, a alguien que no para de hablar nunca y siempre tiene algo que contar, a alguien que tienes tantos defectos como yo, pero sabes que? No me importa ser la chica imperfecta, aunque él no se canse de decirme que no lo soy, que soy un cielo y un sol, que soy su chica especial, porque él me quiere así, tal como soy, y eso es lo que me importa.


Tumblr_lcvhpsddjo1qect02o1_500_large

jueves, 27 de enero de 2011

Yo elegí quererte y todas las consecuencias que ello conllevaba. Elegí que tu fueses la persona que llenase mis días de sonrisas, elegí que me comieras a besos, elegí también que fueras tú la persona que se merecía mis 'te quiero'. Elegí llorar por ti de vez en cuando, elegí creerme tus verdades y creerme a medias tus mentiras. Elegí que no quería otros abrazos, ni otras manos deambulando por mi pelo. Elegí que tú fueras mi locura y mi cordura. Elegí las idas y venidas, las despedidas, elegí la impotencia y la incertidumbre. Elegí el miedo a fallar y los impulsos, elegí las miradas, elegí temblar, elegí hacerme adicta a ti, a tus manías y a tu manera de hacer las cosas. Elegí conservar intacto cada momento, y dejar huella. Elegí no callarme nada, elegí dártelo todo, elegí hablar de nosotros cuando hablaba de mí, elegí ser fuerte y luchar por un solo motivo, elegí darte todas mis oportunidades, elegí que tú fueses mi vida, para siempre. Elegí no poner límites. Elegí arriesgar y jugármela por tí.

miércoles, 26 de enero de 2011

Hola. Vaya comienzo mas estúpido he tenido, hola. Eso puedo decírtelo en cualquier momento. Se supone que esta carta es para decirte cosas que no hayas escuchado. Se supone que quiero escribir aquí todo aquello que no puedo soltarte a la cara y sin embargo empiezo con un hola. 
Bueno, allá voy. Voy a empezar, espero que estés preparado y no te rías de mi, o me odies por no dejarte todo esto en papel. Te quiero. Esa es la verdad, y no puedo poner mas palabras para describir eso. Te quiero y no hay nada que objetar. No digas nada, no quieras decir eso de "Seguro que lo dices para hacerme feliz". No es así. Le he dado tantas vueltas a esto que hasta casi me he mareado. Le he dado tantas vueltas que lo tengo muy seguro. Ahora querrás que te explique el porque te quiero, pero ¿que te digo que no se haya escuchado ya? ¿Te digo que eres mi aire? ¿Te digo que te necesito? No puedo decirte eso, seria egoísta. No puedo decir que te necesito porque si algún dia quieres alejarte de mi solo pensaras en eso que te dije, en que te necesitaba y por el cariño que aun me tendrás querrás quedarte, y yo no podría hacerte eso. No puedo explicar como ha surgido esto. Lo siento. Tu me quieres, me lo has dicho. Has confiado tanto en mi como para decirmelo cuando no nos vimos la cara más de 5 veces o 6. Yo confio en ti, pero no confío en mi. Sabes que mi fuerte es escribir y el pensar las palabras. Si te lo dijera en voz alta quizas no podría terminar la frase y te quedarias con la duda de si lo que digo es real. Cuando quieras puedo gritarte como teamo, cuando quieras puedo saltar de algun sitio y escribir con mis dedos en los altos del aire como te quiero. Puedo hacer todo lo que quieras por demostrártelo. Puedo besarte simplemente para que sepas todo lo que te quiero, o solo mirarte para que sepas que es verdad lo que siento. Hace tan poco que te conozco, y hace tanto que sabia que tenia este sentimiento guardado por ahí dentro. He tardado en reconocer que ahí estaba, pero tu eras paciente para esperar. Eres listo, sabias que algún dia yo te diria esto. Te quiero, ahora te quiero. No puedo decirte que sea para siempre, pero dios. Nada es para siempre. Podemos querer que lo sea, pero a quien le importa lo que nosotros queramos, todo va a ir siempre en nuestra contra. Solo decir unas cosas mas. No se cuanto durara todo, no se cuanto tiempo mas estaremos así. Solo se que lo vivire cada dia. Soy la chica del todo, doy todo y cumplo lo que prometo. Si algun dia se me olvida la promesa, recuérdamela. Échame en cara que no cumplí y yo entenderé tus represalias. Ahora voy a dejar de escribir, subire la entrada y seguiré hablando contigo, por que si. Estoy escribiendo la carta mientras hablo contigo. Ahora mismo estoy mirando una fotito tuya, sonrojo por que, dios, estas tan guapo... Y estas tan C. ahi, que solo pienso en verte algun dia de estos, para acabar en tus brazos mientras recordamos las veces que te he dicho que te quiero.

http://elpequenyouniverso.blogspot.com

Hace exactamente 1 año, 5 meses y 11 días que te conozco. Lo cuento cada día. Sabes? Me ha encantado conocerte. No sé, he aprendido muchas cosas gracias a ti. He pasado muchas risas, muchas rayadas, muchos momentos a tu lado. Muchos secretos, tardes, comidas en tu casa, comidas en la mía... También muchos minutos pegada al auricular del telefonillo, hablando contigo, escuchando tus ruidillos raros cuando te ríes, tus: estoy depre mi niña. Te necesito. Y sabes de sobras, cariño, que si me necesitas, que allí me tendrás. Ai chiquitita, que me encantas sabes? Que estás muy loca, que me encantas, me encantan tus gorros, tu , tu forma de ser he? Me encanta tu casa, y me gustará más la nuestra de Londres, sí, sí, ya sabes de que hablo.
Pues que, sí, que ahora puedo decir que eres mi Mejor Amiga, mi M*****amiga :)<3
Te amo chiquitina.
Lo siento si desconfío, no quiero que tus labios besen unos que no sean los míos...

martes, 25 de enero de 2011

Tumblr_lflic8d2f61qfco4do1_400_large
Tumblr_lfliawukfs1qfco4do1_400_large
Tumblr_lflizxyxvr1qfco4do1_400_large
Tumblr_lfliya4pxw1qfco4do1_400_large
Tumblr_lfgc5gvmsg1qdb1kdo1_500_large
Tumblr_l8ce2nfrhg1qaezoko1_500_large
Tumblr_ldd947p8dq1qad5mho1_500_large

Ser mujer

Las mujeres nacimos para sufrir. Todo es más difícil para nosotras. Nosotras tenemos el crecimiento más doloroso, más sufrido. Porque a nosotras nos crecen las tetas, a nosotras se nos ensanchan las caderas, a nosotras nos viene mes a mes, provocándonos los peores dolores, dolores que los hombres ni se imaginan, y hasta a veces provoca vómitos, fiebre, etc. Nosotras llevamos el bebé nueves meses adentro, para que después tengamos que abrir la concha a las dimensiones de la cabeza de un bebé para que éste salga (y encima sea un borrego de mierda que te trate fatal el resto de tu vida, lo digo porque no soy madre, pero si soy hija). Nosotras sentimos dolor cuando perdemos la virginidad. Todo nosotras. ¿Hay algo peor? Sí, mantener una buena imagen como mujer. Siempre tenemos que estar arregladas, bien peinadas, bien vestidas, maquilladas, si no somos re grasas, damos asco, somos cualquiera, estamos drogadas, etc. Mientras que los tios salen a la calle en pelotas y nadie les dice nada. Basta de esta sociedad machista Dios! Los hombres tienen unos kilitos de más y es "sexy". Nosotras tenemos unos kilitos de más y somos gordas obesas que no hacen nada y no dejan de comer. Adoro comer, me encanta, y no pienso dejar de hacerlo por un estereotipo de mujer "bella". Sobretodo porque ahora parece que la "belleza" está un poco excedida, y si no eres anoréxica y/o bulímica no puedes ser modelo, por decir un ejemplo. Barbie es una puta, acéptenlo. No hay que ser como ella. Y encima ese es el modelo que le meten a las niñas desde pequeñitas. BASTA. Así está el país, así está el mundo. A tio, chico, ganador, que estás leyendo esto, que eres de los que pasa una 'tia buena' y le dice EH, BONITA, VEN AQUI QUE TE VOY A TAPAR TÓ LOS AGUJEROS, haciéndola poner colorada, haciendo que su día empiece mal, faltándole el respeto, a ti... ni quieres saber lo que es ser mujer. No quieres tener que arreglarte todo el tiempo, tener que peinarte, maquillarte, hacerte limpieza de cutis para no ser una vieja arrugada y con piel grasosa, tener que estar depilándote, porque una chica con pelos queda re feo, tener que sufrir dolor todo el tiempo con cada cosa, "la belleza duele", sí pero ya es un exceso, es una mierda, ok? A ti chico ojalá que nunca te toque sufrir un dolor menstrual, ojalá que nunca te sangre lo que tú y yo sabemos, es difícil pero es así, y nada de "asqueroso" porque es algo natural de la vida, sin lo cual no existiríamos. Vale? Pues vale :)

domingo, 23 de enero de 2011

No voy a decir que no puedo vivir sin ti, porque puedo vivir sin ti... Pero no quiero.
Tengo ganas de verte, no renunciaré a ti, NUNCA voy a dejarte.

Espera te lo diré por telepatía: TE QUIERO Y TE NECESITO, sí te necesito ¿Qué le vamos a hacer? La vida es así de caprichosa y a mí me encantan sus caprichos.

jueves, 20 de enero de 2011






Natural como la vida misma. Si no te gusta, no mires (:

miércoles, 19 de enero de 2011

...Y morirme contigo si te matan, y matarme contigo si te mueres.

Rompamos el "nada es para siempre"

+Yo te prometo un para siempre, ¿tú me lo prometes?
-Eso es demasiado tiempo, todo se puede torcer y podemos acabar odiándonos.
+Bueno, aunque te odie, si me necesitas, iré.
-No lo creo. Si me odias no me querrás ver.
+Pues cierro los ojos.
-No me querrás oír...
+Pues no te dejare hablar.
-¿Entonces?
+Te abrazaré y te diré: ''¿Te acuerdas de aquella tarde que te prometí un para siempre? Pues lo decía enserio''
.

martes, 18 de enero de 2011

TENGO GANAS DE TI.

Nos reímos. Y seguimos riéndonos así. Hablando sin saber muy bien de qué ni por qué. Después decidimos colgar, prometiendo que nos llamaremos mañana. Es una promesa inútil: lo hubiéramos hecho de todos modos. Cuando pierdes tiempo al teléfono, cuando los minutos pasan sin que te des cuenta, cuando las palabras no tienen sentido, cuando piensas que si alguien te escuchara creería que estás loco, cuando ninguno de los dos tiene ganas de colgar, cuando después de que él ha colgado compruebas que lo haya hecho de verdad, entonces estás perdido. O mejor dicho, estás enamorado, lo que, en realidad, es un poco de lo mismo... Pero, estás perdido, de una forma bonita. Seámos positivos, y realistas. 
                           
                          LLÁMAME sin LL.



domingo, 16 de enero de 2011

Porque-aun-sabiendo
Porque estas ahí en mis peores momentos, porque tú sólo tú, me sacas del puto agujero donde estoy metida, donde por fin me paro a reflexionar si vale la pena, porque te sabes mi vida al dedillo, y porque formas parte de mi. Gracias Carlos.
Por pedir, pido veinticuatro horas a tu lado en las que nos dé tiempo a todo menos a perder el tiempo. Por pedir, pido que me baste ese día para convencerte de querer estar conmigo para el resto de tus días. Por pedir, pido y preciso que exista un preciso momento, en el que se te escape un beso cuando menos te lo esperes, y cuando más lo lleve esperando yo. Por pedir, te pido en una tarde lluviosa, dentro de una casa sin gente, y enfrente de mi película favorita… Bueno, si quieres enfrente de tu película favorita… bajo una manta que haga de telón. Me pido entonces tus dedos acariciando mi brazo, y mis cosquillas jugando al escondite con ellos. Por pedir, pido dar un paseo al mismo paso, frenarnos en seco de repente, y mojarnos los labios sin que nos vea la gente. Pido, mientras caminamos por cualquier calle, llevarte y traerte al contarte cualquier estupidez, agarrando con mi mano tu brazo, como si de un acordeón te tratases, y tu risa fuese la mejor de mis melodías. Por pedir, pido pararnos unos segundos ante cualquier escaparate, continuar andando, y que, momentos después, me preguntes cuánto costaba ésta o aquella cosa. Entonces me pido contestarte que no lo sé, que no me fijé, porque lo único que he sido capaz de ver en el cristal ha sido tu imagen reflejada, y aquello no tenía precio. Por pedir, pido que me acompañes hasta el andén en el que días más tarde me estés esperando, y que mientras llega el autobús me mires con ojos tristes a la cara, aproveches mi distracción para agarrar fuerte con tus dos manos mi cinturón, en un intento por no dejarme ir, y me hagas perder todo menos la sonrisa. Por pedir, pido un café caliente mientras espero al siguiente autobús, colocar las manos alrededor de la taza, apretando con todas mis fuerzas para captar el calor, y que tú, de un plumazo, con un movimiento rápido, de esos que no dejan tiempo para invertir en especulaciones, me eleves la temperatura de todo el cuerpo. Por pedir, pediría siete mil peticiones más, alargaría la lista hasta quedarme sin papel, y lo reciclaría para seguir pidiendo; para seguir pidiéndote… pero no me queda más remedio que impedirme continuar.
Por pedir, me pido sorprenderte, que te dejes sorprender, que te guste que te sorprenda. ¿Y tú?, ¿Qué pides tú?

sábado, 15 de enero de 2011

viernes, 14 de enero de 2011

Y creo que muero si no siento el roce de tu cuerpo junto a mí

Te quiero a ti. Sin más. Eres todo lo que me importa ahora mismo. Aunque mi bipolaridad a veces diga lo contrario, tú no hagas caso, porque sin buscarte te encontré, porque tu eres lo que buscaba. Porque yo sin ti... no soy nada, NADA. Así que si no te importa no te vayas con otra porque si te vas mi vida se va contigo, aunque no quieras. Porque si te vas el mundo se me cae encima. La cosa es que la única persona que lo puede arreglar eres tú. Tú con tus besos, tú con tus miradas, tú con tus abrazos, tú con tus sonrisas, tú... cuando estés conmigo. Cuando se detiene el tiempo y me quedo sin palabras, porque lo único que quiero es estar contigo para siempre, sin importar el 'qué dirán'. Porque ahora tú eres mi vida. Porque... sí, te amo.






                                     ***
No sé lo que quiero hoy, ni lo que querré mañana. Realmente no sé si soy feliz con lo que hago o con lo que dejo de hacer, si tengo lo que quiero o sólo quiero lo que tengo. No sé si estoy rodeada por la gente que me gustaría o por la que tengo que estarlo. No sé si voy por el buen camino o me torcí hace tiempo... Pero puedo decir sin dudas que disfruto de mi vida, que no voy a pensar en el futuro ni en el día en que moriré. Puede que dentro de algunos años mi vida cambie radicalmente y mi mundo tal y como es ahora deje de tener sentido. Esas cosas, esas personas, quizás caigan en el olvido. Por eso quiero salirme del camino, hacerle caso al corazón y no a la razón. Porque me gusta mi mundo tal y como es ahora y quiero aprovecharlo por si se derrumba. Quiero equivocarme, como ya he hecho varias veces desde que propuse no hacerlo, quiero correr y caerme, beber y emborracharme hasta el punto de no poder mantener el equilibrio y quiero enamorarme (que bueno, ya lo estoy), reír hasta que se me salten las lagrimas, saltar y al rato llorar. Esto es como todo, probablemente él también pueda desaparecer. Pero no quiero pensarlo. Sólo sé que él no es una parte más de mi mundo...¡es mi mundo! No voy a ser de esa clase de cobardes que se entregan a medias a la otra persona por miedo al dolor. ¡Te quiero a ti!, quiero a mis amigos, quiero fiestas todos los fines de semana y quiero dejar de escuchar eso de: ¿has pensado en tu futuro?...pues no, no lo he hecho y no me da la gana de hacerlo.

jueves, 13 de enero de 2011

Lola.

Vamos a ser sinceras. Estoy enamorada de ti amiga mía. Estoy enamorada de tu amistad. De tu confianza y de tus ganas de quererme y ayudarme. De este año que hemos vivido juntas, de nuestros secretos y de nuestras mentiras. Cómplice de mi maldita locura. Me tienes conquistada, pequeña (:


Eres exactamente mi marca de heroína.

Exprímela

Hace no mucho, mi profesor me explicó una teoría enunciada por no sé quién; Por lo visto, el Sol, va creciendo poco a poco, y en algún momento, llegará a ser tan grande que abrasará todo lo que esté a su alcance, incluido nuestro mediocre planeta. Luego, se irá consumiendo a sí mismo, y morirá, y dejará de dar calor a todos los planetas que giran entorno a él.. y al final, probablemente se acabe todo. Bueno, en realidad no sé si era así, pero la cuestión, es que todo tiene un fin. Por lo visto, el Universo se creo hace muchosmuchos años. Resultaría estúpido determinar una cifra, ya que probablemente, no sea correcta. Tantos años, tanto tiempo para que nuestra vida dure unos noventa y tantos, y con suerte! Naces, vives, y fin. Y así sucesivamente, el mundo se va llenando de almas. Felices, ignorantes, envidiosas, hipócritas, verdaderas.. Para que al final, tenga lugar esa estúpida teoría enunciada por todavía no recuerdo quién. Y cutucrúsh, a la mierda todo. Las vidas de los que quedan, las almas de los que se fueron y los recuerdos de todos ellos. Nuestro paso por este planeta, por este Universo, esté dónde esté, es tan corto, pero tan corto, que pasa a ser patético. Aunque yo creo que lo realmente patético es que no sepamos aprovechar la vida.
-Que nos preocupemos por estupideces, que lo son.
-Que dejemos de sonreír, porque lo hacemos.
-Que busquemos la felicidad, cuando tenemos mil motivos que ya nos la dan.
-Que no apreciemos lo que tenemos, porque vale mucho.

Exprímela y vete de este mundo sabiendo que tu paso por él, valió la pena.
El mundo está loco. Definitivamente loco. Lo rico, engorda. Lo lindo, sale caro. El sol que ilumina tu piel, arruga. Y lo realmente bueno de esta vida, despeina..


- Reírte a carcajadas, despeina.


- Viajar, volar, correr, meterte en el mar, despeina.


- Quitarte la ropa, despeina.


- Besar a la persona que amas, despeina.


- Jugar, despeina.


- Cantar hasta que te quedes sin aire, despeina.


- Bailar hasta que dudes si fue buena idea ponerte tacones altos esa noche, te deja el pelo irreconocible..




ASÍ QUE CADA VEZ QUE ME VEAS TENDRÉ EL CABELLO DESPEINADO :)

miércoles, 12 de enero de 2011

Hola, me llamo Esther, y tal vez este nombre significa contener la respiración o perseguir las estrellas. Tal vez signifique la timidez torpe de decir 'hola' a alguien por primera vez o en la sensación de calor de los brazos de alguien. Tal vez signifique que mis deseos algún día se harán realidad o tal vez el sonido del viento que se deja acariciar y las canciones de cuna que se funden con la brisa, o tal vez es la voz dentro de tu cabeza; a la sombra de la luna y la luz de las estrellas. Quizá 'Esther' sea un sinónimo para la esperanza y los sueños para largo plazo. Tal vez es solo sonido para los oídos mientras se escucha de los labios de alguien, o tal vez mi nombre es Esther y tal vez sólo significa nada.

domingo, 9 de enero de 2011

...

sábado, 8 de enero de 2011

Chasing cars

Lo haremos todo, todo por nuestra cuenta. No necesitamos nada ni nadie. Si me tiendo aquí, si simplemente me tiendo aquí ¿quieres tenderte aqui conmigo y simplemente olvidar el mundo?
No sé muy bien cómo decir cómo me siento. Esas tres palabras que han dicho demasiado no son suficientes. Si me tiendo aquí, si simplemente me tiendo aquí ¿quieres tenderte aquí conmigo y simplemente olvidar el mundo?
Olvídate de lo que dijimos antes de que seamos demasiado viejos. Muéstrame un jardín que reviente de vida. Malgastemos el tiempo persiguiendo coches en nuestra mente. Necesito tu sonrisa para recordarme, para encontrarme a mí mismo. Si me tiendo aquí, si simplemente me tiendo aquí, ¿querrás tenderte aqui conmigo y simplemente olvidar el mundo?
Todo lo que soy, todo lo que fuí alguna vez está aquí en tus ojos perfectos, ellos son todo lo que puedo ver. No sé dónde, confundido sobre el cómo también, sólo sé que esas cosas nunca cambiarán del todo para nosotros.

Canción oficial de los tontis e_e (L).

viernes, 7 de enero de 2011

Holins. Hoy subiré un texto que tengo desde hace tiempo... Bueno. Ya alguien lo entenderá. Besines (:


"A simple vista otro día pasa ante nosotros. Otro día en el que las nubes se mueven, el viento demuestra su presencia, el sol sale y se esconde. Otro día en el que intento plantearme la idea de decírtelo todo de una vez. No, llámame lo que quieras, pero no soy capaz de "aceptar" que me gustas. No hay ningún motivo en especial, o sí, quizá sí. No es que no quiera decirte un "me gustas y no poco", es simplemente que no tengo el suficiente valor para acercarme y soltar esas simples palabras. Quizá así sea mejor. Quizá tú jamás te enteres de todo aquello que yo puedo darte. Quizá nunca tenga la suficiente fuerza como para enfrentarme a esta situación. Tantos quizás. Realmente, me cuesta entenderme a mí misma. No me debería de costar tanto expresar lo que siento, pero contigo todo es distinto. Cuando necesito llorar, ahí estás tú con lo necesario para hacerme cambiar de sentimiento. Cuando lo que necesito es reír, nunca fallas. Son tantos los textos que puedo escribir describiendo lo que día a día siento por ti... Me duele todo esto mucho, sí. Tenerte ahí y no ser capaz de mirarte a los ojos por miedo a decir eso que no debo decir. Tenerte a mi lado, poder rozar tu pelo con mis dedos, y no ser capaz de hacerlo, por temor a tu reacción. Sí, temor a tu reacción, a tu rechazo.
Día a día me pregunto "por qué no verá lo que le puedo llegar a ofrecer". Día a día lucho por mantener mi posición, la de amiga. Porque sé que no voy a pasar a más, solo la amiga fiel, esa que escucha problemas, seca lágrimas, crea risas, y nada más, nunca nada más. Poder verte por la calle y no poder darte un beso."



¡CÓMO CAMBIAN LAS COSAS!*-*


c. t'estimo.

futuro

Si realmente comprendieras lo importante que eres para mi, lo que te necesito...es inexplicable. Eres la primera persona con la que me veo futuro y con la que quiero estar toda mi vida! Eres la persona que mas me ha hecho sentir, que me siento querida con cada mimo, tu me completas, me complementas, y lo unico que quiero es que esto no se acabe nunca porque solo se que voy a quererte siempre, porque es la primera vez que no tengo miedo a querer ni a ser querida, porque eres la primera persona en la que confio plenamente sin dudarlo y por eso has cambiado mi vida por completo. Jamas he sentido esto que siento por nadie. Te necesito,no puedo dejar de pensar en ti, tanto que no me imagino los dias pensando en no volver a sentirte, porque para mi tu eres el aire que me da la vida cada segundo de mi existencia, y eso no lo va a cambiar nadie.

jueves, 6 de enero de 2011

The notebook

Tumblr_lej5fsoqqn1qzh5j8o1_500_large

Dios. Me quedé alucinada con esta peli, de verdad. Es la del Diario de Noa. Se la recomiendo a los que les gusten las pelis así romanticonas e_e como a mi.
¿Sabes? Ya sé porque te quiero. Te quiero porque siempre estás ahí. Te quiero por tu manera de ver las cosas. Por las veces en que vemos la vida de la misma manera, te quiero. Te quiero por ser como eres. Porque eres diferente y te encanta serlo. Y me encanta que lo seas. Por tu sinceridad, te quiero. Te quiero porque haces brillar mis días malos y los conviertes en buenos. Porque sé que no te enfadarás si no me entiendes, ni te enfadarás si no me entiendo yo misma, que es lo común... y te mareo. Por todo eso, te quiero. Te quiero porque das por hecho que siempre voy a estar ahí. O eso espero. Te quiero porque no me haces sufrir porque sí; y te quiero porque sabes vivir el presente, y sobre todo, sabes vivirlo conmigo. Porque aceptas que no crea en el "para siempre". Y sin embargo, cada día intentas demostrarme que a tu lado todo es posible. Y en realidad, lo es. Te quiero porque me aceptas tal cual soy. Te quiero porque me haces quererme a mí misma, cosa que nunca había sabido hacer. Y me gustaría que tu te quisieras a ti mismo un poquito más. Y lo voy a conseguir sea como sea, no lo dudes. Te quiero porque de los 6700 millones de personas que hay en el mundo, te has fijado en mí. Te quiero hoy. Y te querré siempre. ¿Sabes? Hoy es siempre, todavía. Me gusta pensarlo cuando te veo. Me quedo como una tonta mirándote y me doy cuenta de la suerte que tengo. Te quiero porque te siento aquí aunque estés allí, porque desde que entrastes en mi vida cada día que pasa es un regalo. Te quiero cuando dices que algún día me verás por la calle y me cojerás de la mano y me llevarás a un sitio para estar los dos solos. Te quiero cuando pones la cam y das un beso a la cam, para mí. Te quiero porque has sido capaz de transformar a la chica más fría del mundo en quien soy ahora. Te quiero porque cada día me sorprendes más y más. Me encanta verte reir y me gustaría verte reir durante muuuuuucho mucho tiempo, pero no puede ser... Te quiero por el cosquilleo que siento cada día. Te quiero y espero que me recuerdes aunque sea sólo un poquito si algo sale mal. Pero sobre todo espero que no tengas que perderme para darte cuenta de que me has encontrado.

16:37.

- ¿Cuánto tiempo te queda, cariño?


- Pues... 41 minutos, ¿por?


- ¿Puedes abrazarme 40?


Tumblr_ldnlmu92nr1qbterfo1_500_large
Tengo un mapa de mi misma donde me encuentro si me pierdo.

miércoles, 5 de enero de 2011

Nunca rompas el silencio si no es para mejorarlo.

Mi TONTI es así.

Tonti es tonto, y no me cree cuando le digo que le quiero más que a cualquier otra cosa en este mundo. Tonti no se da cuenta de que cuando sonríe está mucho más guapo... no se da cuenta pero sonríe y a mi me tiemblan las piernas. Tonti tiene detalles que hacen que le quiera cada día un poquito más. Tonti es diferente, es cómo yo lo quiero. Tonti me deja hacerle feliz y sabe cómo hacerme feliz. Sólo Tonti sabe cuánto soy capaz de darle, y sólo Tonti es capaz de darme tanto. Tonti cuenta las cosas cómo yo no se contarlas, y me encanta escucharle. Tonti no se cansa de quererme y no sabe cansarse de que le quiera. Tonti es bonito, y tiene los ojos color cocacola, y me encantan. Tonti habla despacio. Estoy enamorada de Tonti, y no pienso cansarme. Tonti no te gastes. Prométemelo.
La forma en que sonríes cuando eres feliz, pero feliz de verdad, y tus enfados tontos cuando yo me pongo más tonta todavía. Todo eso que te hace así, así cómo yo te quiero. Así cómo a mi me gustas, de esa forma. Tienes defectos pero aún sigo pensando en si no los tubieras, y en lo raro que sería que fueras tan perfecto. Yo no quiero tenerte perfecto conmigo ni con nadie. Te quiero a tí. A ese chico calladito y tranquilito, y a la manía que tienes de hacerme reír con esas cosas que tú y yo sabemos. Te quiero de esa forma tan mía que tengo de quererte.

lunes, 3 de enero de 2011

Sólo me conformo con eso, ¿sabes?

Siempre pensado en como agradarte, como hacerte sonreir, pensado cada minuto de mi vida en lo que me gustaria que pasara contigo, recuerdo cuando nos conocimos. Desde el primer momento me hipnotizaban tus palabras y me asombraba tu carinyo. Poco a poco me di cuenta de que eras lo mas importante para mi, pero ahora que es el momento de que estes mas cerca que nunca, me muero porque no te puedo tener. Yo no pido un chico perfecto, yo me conformo contigo. Me conformo solo con ver cada dia tu sonrisa reflejada en mi cara.
TOCA CADA TECLA DEL PIANO DE MIS DIENTES.

Ara i sempre

Sempre repetint les mateixes coses. Sempre dient lo important que ets per mi, el que em costaria viure sense tu al meu costat. Tot el que em perdria sense tu, les bromes, els jocs, els mimos... tot això sense tu no seria possible. La causa de la meva felicitat és teva. Gràcies a tu puc aixecar-me cada dia i donar les gràcies per tindre't. Un dia ens vam fer una promesa; vam dir que sempre estaríem junts, que sempre era sempre. Jo, almenys la cumpliré, per qualsevol cosa que necessitis jo seré la primera en donar-te el meu suport. Sempre. I sempre serà sempre. En tot el temps que em passat junts m'he donat conta del món que m'estava perdent sense tu, de que aquell racó que sempre hi era buit tu me'l vas omplir sense demanar res a canvi. Penso en tu i m'agafen ganes de plorar, riure i emocionar-me. Penso en tot el que ens queda per viure, i sóc la cosa que camina més feliç del món, AJAJAJA. Espero que sempre t'enrecordis, ni que sigui una miqueta petitona de mi. En el meu cas no hauràs de patir, perquè et prometo que sempre ho faré, passi el que passi. Ets molt important per mi, i t'ho vull recompensar com sigui; si tens un problema acut a mi. Si has de riure, acut a mi. Si has de saltar, ballar, còrrer, o fer la gilipollada més gran que existeixi sempre podràs acudir a mi perquè per petit que sigui el problema, o la circumstància sempre estiré allí.
També et volia dir que cada nit, abans d'anar a dormir sempre penso amb tu perquè així el somni segur que és agradable. Ets el millor que m'ha passat, de veritat. Espero que mai ens separem. Vull que quan siguis vellet t'enrecordis d'això que et dic i siusplau, vull que em dediquis ni que sigui un segon en recordar-me, a mi i tot el que hem passat, i així jo ja podré sentir-me satisfeta de tindre com et tinc. Només puc dir-te que gràcies. Gràcies per fer-me feliç, però sobretot gràcies per existir. 


T'estimo molt, molt i molt. No et pots arribar a imaginar fins a quin punt t'anyoro quan no parlo amb tu.


Ara i sempre .

domingo, 2 de enero de 2011

Pide un deseo

...se nos ve venir desde niños, desde la primera vela que soplamos conscientemente, desde la primera pestaña que nos invita a soñar, desde la primera moneda que tiramos a una fuente...Está claro, en la vida hay dos tipos de personas: las que guardan un niño en su interior que siempre pedía volar, y aquellas que siempre supieron que de todos los poderes, querrían ser invisibles.






Yo siempre fui de las primeras.

Metas para el 2011

¿Mis metas para el 2011?


Tumblr_ld342lddt01qctxk7o1_400_large


Centrarme en lo que de verdad importa, en lo que es importante para mi. Dejar de ir haciendo lo primero que se me pase por la mente, pensar antes todo, madurar, luchar por lo que de verdad quiero y deseo. Quiero cambiar tantisimas cosas, quiero aprender a ser quien de verdad soy, no intentar ser mejor ni peor. Tomar decisiones correctas, y si me tengo que arrepentir de algo, que sea de algo, que no he echo y lo mas importante... Luchar por ti, por conseguirte, por enamorarte, por ser yo quien te haga los dias sin verme eternos, por ser yo quien te saque una sonrisa, por ser yo quien te de los mejores besos de tu vida, por ser yo la que te llene el movil de sms recordandote que Te quiero y  que Te necesito y Te necesitaré siempre.

You're my world

Quiero llamarte quitarte un "te quiero" y colgar. Enviarte un sms sin tener que pensar y borrar palabras cada 2x3 para ver si esta bien. Verte, correr y abrazarte... luego besarte. Irme de fiesta sin ningún control de los padres, ni con horas, desfase, llorar todo un día mientras veo películas tristes y como chocolate sin importarme lo que eso pueda afectar a mi cuerpo. Reírme de la gente, luego de mi. Olvidarte para sentir lo que es no pensar en nada pero luego verte y volver a enamorarme. Vivir una historia de amor totalmente mía, como yo quiero que sea, con sus correspondientes defectos y sus correspondientes besos, con él. Dormir durante todo un día, soñando, me gusta soñar, cosas de miedo, historias, momentos ya vividos, o los que me quedan por vivir.  Por que, si tenemos deja-vu's, si soñamos lo que nos pasara ese mismo día, esta claro que el destino existe, no creéis? Me gusta pensar ese tipo de cosas, en los amuletos, en las supersticiones. Yo creo, me gusta creer que la magia también. Me gusta creer en mi, en ti, en nosotros, en que tenemos un futuro juntos, en que somos el uno para el otro, en que... tu y yo... formaremos esa historia.

sábado, 1 de enero de 2011

Algo más

Me encanta dedicarme tiempo a mi misma, cantar enfrente del espejo, impresionar a la ducha. Soy adicta a las tardes de lluvia, el café y a los chicles de hierbabuena. Amiga de mis amigos, digo lo que pienso, cuando lo pienso, si te gusta bien, si no te gusta te aguantas. Soy criticona, aunque no juzgo a la gente a primera vista. Graciosa, extrovertida, me encanta hacer reír a los demás, contar chistes malos es mi especialidad. Activa, dinámica, no puedo estar quieta. Las siestas me parecen una perdida de tiempo, aunque me encanta dormir. Mi lugar preferido de la casa es la cama. Odio los grumos del colocado. Suelo llorar los días de lluvia, me pongo sensiblona. No se tomar decisiones, aunque me gusta mandar. Odio discutir, pienso que la vida es demasiado corta como para pasarla discutiendo cuando ni siquiera sabes si mañana estarás viva. No me gusta equivocarme aunque lo hago frecuentemente. Si hay ascensor descarto las escaleras. Siempre he vivido en un 5º. Mi comida preferida son los macarrones, y los hago mejor que mi iaia. No uso el móvil, pero tengo. No suelo separarme del ordenador, de mi Olympus y mi familia. Soy adicta a las películas antiguas, las de terror y las románticas, las de Disney las odio. La música es mi vida, la escucho a todas horas. Me gusta oír cosas buenas de mi. Demasiado supersticiosa, gatos negros y escaleras, lejos. Soy fácil de picar, salto a la primera ( no se contar hasta diez ). Me enfado con facilidad aunque no suele durar mucho. Me gusta el pelo liso, aunque para mi desgracia lo tengo ondulado tirando a rizado. Dicen que soy borde. Me gusta andar descalza. Caprichosa, me gustan las cosas cuando y como las quiero. Ordenada. Cariñosa, cambiaria cualquier momento por un abrazo. No soy superficial ni materialista, y odio a la gente que lo es. Tiendo a depender de algo o alguien. Siempre pierdo las cosas sobre todo los mecheros. Nunca salgo sin dinero. Me encanta el ruido de los tacones y adoro las sandalias. Me gusta más la pepsi que la coca-cola. Malpensada. Me gusta reírme a carcajadas. Los cafés calientes son mi especialidad. Siempre llevo clínex. Me gusta el chocolate en tableta, derretido no, aunque luego me arrepienta al comerlo. Donde este un McDonald's que se quite un buen restaurante. Prefiero el dulce al salado. Veo el futbol con mi padre y el telediario... no lo veo. Soy incondicionalmente del Madrid. Me gusta el baloncesto, aunque se que no es lo mío. Me gusta jugar, soy competitiva, me gusta ganar. Si me gusta una canción la canto sin parar. Veo Bob esponja. Me gusta ver las series en versión original. Adicta a youtube, spotify y ares. Uso google chrome. Odio que la canción se equivoque mientras la estoy cantando. Me pasa a menudo, todo lo que me gusta es ilegal inmoral o engorda. Me gusta escribir, cuando algo me inspira. Soy detallista y me gusta que lo sean. Nunca doy los regalos de cumpleaños a tiempo (casi siempre antes). Soy maniática. Odio las matemáticas, ir a clase. No me gusta la playa, prefiero la piscina. Culpo a Disney de inculcarnos el prototipo de príncipe azul. Creo en el amor. Nadie es perfecto. Tengo una familia de locos. Tengo muchos amigos, aunque me sobran dedos de una mano para contar los de verdad. Soy cotilla, muy muy cotilla, me gusta saberlo todo. Me considero una persona simple, a veces difícil de entender. Alocada. Nunca le pondría a un niño de nombre Ataulfo, ni a una niña Escupiticinia. Me apasionan los paseos por la playa, me gusta caminar. No me gusta ir de compras. Nunca volvería a los 11, aunque aun no he notado los 13. Perdono, pero no olvido. Nunca salgo de casa sin los ojos negros. Odio los anillos, pero siempre llevo pulseras, cada una con una historia. Adoro cocinar, he de reconocer que no se me da nada, pero nada mal. Utilizo demasiado la ironia. Odio la monotonía, me gusta innovar, sorprender y que me sorprendan. Cuanto más grande sea la cama, mejor. No me gustan las películas que empiezan bien y acaban mal. Siempre me estropeo una uña después de pintármelas. Soy inquieta. Me gusta viajar, dar la vuelta al mundo es uno de mis sueños. No me gusta llorar delante de la gente, creo que tengo algún que otro problema para expresar sentimientos. Llamarme infantil, pero tengo miedo a la oscuridad. Adoro la fotografía, ser fotografiada y fotografiar. No odio a nadie, seria darle mas importancia de la que se merece. Soy muy celosa. Confío en la gente demasiado rápido y a veces me equivoco. Salir con mis amigos es mi deporte preferido, aunque un domingo en casa no es mala idea. Casi nunca cruzo las piernas. Me gustan las cosquillas lentas, las cosquilas rápidas, las de toda la vida, me desquician, pero si me las hacen quien yo quiero no. Mi gran virtud es escuchar, pero no aconsejar. Es demasiado facil hacerme daño, soy sensible, y en sufrir nadie me gana. Rio cuando me sale y lloro cuando puedo. Suelo hacer las cosas sin pensar aunque eso me traiga algún que otro disgusto. No me gusta perder el tiempo. Escribo y hablo bastante rápido. Me gusta el agua con gas pero odio la tónica. De mayor quiero ser psicóloga y dejar la fotografía como afición, ya dije que me gusta eso de escuchar. Me gusta vivir el momento, me gusta vivir la vida.