jueves, 30 de diciembre de 2010

welcome 2011

Comienza el día, las ganas de quedarse un rato más en la cama. El tacto del edredón calentito. Apagar el dichoso despertador que se ha caido y que nos hace salir de la cama en su búsqueda. No escuchar un ruido, todo está en silencio, es demasiado pronto. Poner música al mínimo volumen y parecer que suena a toda pastilla. Buscar la canción más lenta del reproductor, entre paseos al baño y al zapatero. Se oyen persianas que también despiertan. Olor a café caliente, mientras las puertas del armario abiertas de par en par, nos hacen ver qué ropa elegir hoy. Yo tomo zumo. Y salgo corriendo al bus. Olvidándome siempre de algo. 
(Despertar, es poner en práctica los 5 sentidos, sin haber cruzado la puerta de casa.)
Al fin y al cabo, un año son 365 (o 366) amaneceres. Del resto del día y de la noche nos encargamos de moldear a nuestra manera. Yo no puedo hacer balance de todos ellos. Los hize a mi modo. Y no hay vuelta.
Orgullosa de haber tenido 365 despertares, algunos duros, otros demasiado bonitos, ¿mágicos? Y me encanta pensar que se avecinan otros tantos, sin miedo de dejar cosas atrás. Las cosas no se pierden, se van. Irremediablemente. Y las que de verdad quedan, sobretodo en la memoria, son con un amanecer bonito.
Que 2011 tenga un precioso amanecer.


De los errores se aprende, así que equivocate

Aprendí que el mundo es infinito y en constante crecimiento y por tanto, nosotros cada vez mas pequeños.Que la grandeza no esta en las grandes construcciones, porque por teoría, cada vez se harán aún mas pequeñas.He llegado a la conclusión que todo es muy relativo. Que la vida es efímera y no tenemos de entretenernos en dejar una huella para cuando muramos, porque de que nos sirve si ni sabemos el significado que tenemos en este universo? Por eso quiero, deseo, disfrutar mi vida relativamente, sin demasiadas preocupaciones, ni estrés, ni responsabilidades porque de que sirven? Voy a vivir mi vida con calma pero sin pausa. Hi aunque sea grande el universo y imposible de conocer, yo quiero explorar nuestro planeta, cada pequeño y diminuto rincón de la tierra. No pretendo decir que esta es la mejor forma de vida, simplemente es la mía, la que quiero seguir. Quien sabe a lo mejor me equivoco pero la primera cosa que aprendí fue que de los errores se aprenden. 

Hago magia


No soy rubia y no me gusta el Martini con hielo. No soy alta, en realidad, ni siquiera llego al metro setenta, aunque con tacones altos lo sobrepaso. Soy incapaz de estarme quieta, hablo demasiado y me enfado muy deprisa, aunque se me pasa muy rápido. Lloro demasiado, pero soy tan divertida en ocasiones que te dolerá cada centímetro del cuerpo de tanto reírte. Escribo frases en los márgenes de los periódicos y nunca me acuerdo de llamar al día siguiente. Lo que puedo prometerte es que no te aburrirás conmigo, te volveré loco y querrás salir corriendo de lo pesada que me pongo a veces. Soy impredecible, vivirás sin saber lo que te espera conmigo. También te darás cuenta, con el tiempo, de que soy algo caprichosa y un poco coqueta también, para qué negarlo. Soy algo vergonzosa. Canto en la ducha y escribiré tu nombre en la arena. No necesito nada más que una sonrisa para salir de casa, y si chasqueo con los dedos hago magia, tengo el poder de no preocuparme por nada.

Intento explicarte que es para mi un solo dia sin verte, pero siento no poder hacerlo del todo bien, pero entiende que no son palabras lo que intento explicar sino sentimientos..
Sentir ese vacio en mi, es sentirme triste, por no sentir el calor de un abrazo, ni lo reconfortable de un beso, es no tener esa sonrisa que me sale sola al mirarte, es intentar dibujar tus ojos acompañados de tu risa en el interior de mis parpados cuando cierros los ojos intentando imaginarte; y suspirar, igual que suspiro por estar tan cerca tuya y no poder verte.. Es sentir como cada minuto se hace largo y pesado hasta el punto de hacerse mas que eterno, es algo lindo el sentir que te echo de menos, pero prefiero tenerte cerca y decirte ya sea al oido, mirandote a los ojos, gritando, o intentando que me leas los labios, que eres la persona a la que mas he querido en toda mi vida, y por eso quiero tenerte toda mi vida.

domingo, 26 de diciembre de 2010

Él es como un imán, se pega a mi, y cuando se va se lo lleva todo. Y me deja... VACÍA. Pero yo estoy bien. (Y una mierda)
Riete, mira, así -> 





Déjalo todo y vente conmigo.


Déjalo todo y vente conmigo.


Déjalo todo y vente conmigo.


Déjalo todo y vente conmigo.


Déjalo todo y vente conmigo.
Y me gustaría poderte decir que quiero que vengas conmigo a cualquier otra parte. Para pedirte que te cruzaras delante de mi en cualquier calle y me miraras de reojo y luego coincidir en el mismo bar y hablar por casualidad. Para poderte demostrar que si cambia el principio cambia el final. Nunca fuiste un amor de película. No nos conocimos en un pasillo del instituto cuando tu, sin querer, tirabas mis apuntes, te agachabas para ayudarme a recogerlos y yo te regalaba una sonrisa mientras hablabas, cuando te temblaba la voz, para pedirme una cita en el banco del parque. No. 







Como burbujas de champagne.

viernes, 24 de diciembre de 2010

SOMETIMES GOODBYE IS THE ONLY WAY.

lunes, 20 de diciembre de 2010

Nunca me habia pasado nada igual, nunca antes había querido a una persona como te quiero a ti, es impresionante como en pocos minutos un dia cambió mi vida por completo y un simple comentario hizo darme cuenta de lo que realmente tenia delante de mi. Ese dia en el que te conocí fue el mas especial de toda mi vida, nunca lo olvidare y tampoco quiero olvidarlo por que sinceramente, no hay ni una decima de segundo que no deje de pensar en ti ni me pregunte que estaras haciendo ahora, si tu tambien estas pensando en mi.
Y es que esa sensacion que me haces sentir solo tú, cuando te veo siento un escalofrio o mejor aun.. esa senacion en el estomago de verguenza de: ¿QUE HAGO AHORA?.. Por que cuando me conecto al msn y veo que me saludas, o cuando me dices te quiero, o cuando me rio contigo, cuando me besas el cuello... Todas y cada una de estas cosas son las que quiero sentir todos los dias cuando esté a tu lado, por que has cambiado mi vida, has echo que todo vaya a mejor y que sea feliz de una vez por todas.




63435_175338072495531_107426122620060_510794_5624584_n_large

domingo, 19 de diciembre de 2010

abCdEfghijklmnñopqrstuvwxyz.

A: amor

B: besos

C: conejito 

D: distancia

E: esther

F: fuego

G: gato

H: hielo

I: imaginar

J: jabon

K: kiosco

L: luna

M: música

N: noche

O: olor

P: palabrotas

Q: querer

R: rojo

S: soñar

T: tortuga

U: uva

V: vainilla

W: WC

X: xilofono

Y: yogurt

Z: zanahoria

sábado, 18 de diciembre de 2010

KEEP CALM AND... THAT'S ALL.
Estoy loca,sí. Pero no tanto como para ir a un manicomio. Me gusta hacer el tonto un rato en mi cuarto esos día de lluvia. Hacerme peinados con los que jamás saldría a la calle, y cojer todos los potingues de mi madre y pintarme toda la cara. Es cierto, luego quedo horrorosa, ¿Y qué? ¿Por qué nos importa tanto lo que nos diga la gente? No lo sé. Aunque yo pienso que es mejor vivir tu vida, ahí a tu aire. Salir a la calle con tus amigos, los amigos que elegistes tú. Es tan facil ser tu misma. Bueno... a veces no lo es, por eso que digo, que nos importa mucho lo que pueda pensar la gente de nosotros. Ciertamente soy la primera que no hace esto, y lo otro, por si se quedan mirandome y empiezan a cuchichear. Cosa de la que estoy más que acostumbrada. Así que, ya no debería importarme tanto. Este es un GRAN paso. Es más, la mayoría de las veces te miran por envidia, y es cuando más gracia me hace. Bueno, no me empiezo a reir en su cara, pero es un poco patético. Eso de tener envidia... que pensamiento tan impuro. Aunque, si la tienes, no lo puedes remediar. ODIO. Odio a la gente que no se conforma con lo que tiene. Y de ahí creo que viene la envidia. No sé, la habré sentido una o dos veces, así que no sé mucho de ella.

viernes, 17 de diciembre de 2010

Envía VIDA al 1212, descárgate la tuya y deja de meterte en la mía.
Tumblr_ldivn2gmya1qdikego1_500_largeA veces me gustaría tenerte aquí siempre, ya sabes, son esos momentos mierderos, flaneantes y desesperantemente egoístas en los que sólo quiero que estés. Es genial pasar días o aunque sólo sean horas con alguien a quien quieres ver constantemente. Sabes que nunca te he pedido que vengas a verme, o que te quedes más tiempo de lo que pensabas o decías, pero igualmente sabes que me encantaría que vinieses. No me gusta parecer egoísta, y sé que es lo que debo hacer y decir, pero la verdad es que siempre tengo ganas de verte. Creo que lo mejor que me ha pasado en 13 años ha sido algo que he hecho menos veces de las que me gustaría, verte, con todo lo que ello implica, conversaciones, besos, abrazos y demás que son tan geniales como lo que joden cuando no puedes tenerlos, porque nunca sabes cuándo volverás a tener esa oportunidad. Es una mierda salir y ver como dos se agarran el culo sabiendo que no van a pasar de esa semana, o como la gente proclama su amor escribiendo 'te quiero' siendo que lo que piensan es 'ojalá no te enteres de que me estoy follando a otro'. A veces, pero sólo a veces, me da rabia que esa gente pueda verse todos los días sin aprovecharlo, y que tú andes perdido por sabe Dios dónde, sin saber cuándo te volveré a ver.


miércoles, 15 de diciembre de 2010

3764944201_b33fd9eb6b_z_large

Helou ♥ 
Hoy dedicaré el blog a una personita muy especial para mi, asi que, Lola, date por aludida.
Lola Gómez Caballero... ¿por qué así te llamas no? (es coña, ajaja >.<), quería darte las gracias. Por dejarme estar a tu lado, por hacerme sentir bien cuando hablamos, por compartir momentos juntas, por convivir conmigo, por aguantar mis borderías y mis guarriconversaciones, por cojerme la mano en momentos duros, por conocerme tan bien, por darme la confianza para poder criticar a alguien sabiendo que no dirás nada, por acompañarme al lavabo cuando mis dias son grises... o rojos, según se mire. Gracias por hacerme reir, por abrazarme cada mañana, por ser una persona (sub)objetiva y aconsejarme siempre que puedes, gracias también por sacarme de casa esos viernes en los que nadie queria quedar conmigo y gracias por hacer reir a mi padre por telefono. Gracias por todo, porque como tú dices, contigo todo es posible; travesar fronteras, esquilar las nubes, comer vainilla en rama, porque contigo me voy hasta el infinito Lola, porque contigo si tengo esa seguridad de que te todo irá bien. Gracias por ser Lola Gómez Caballero, gracias por ser mi m******amiga.
Y pensar que esto lo empecé sin ti. Por que yo te esperaba, mucho antes de que llegases… cuantos malos ratos me hubieras ahorrado si hubieses aparecido antes. Pero no me arrepiento, porque ahora te disfruto mucho más. Y yo pensé que conocía el amor; me equivoqué. Porque no sabia como era sentirse amada, hasta que tú me lo enseñaste. Me mostraste la dulzura y la confianza a ciegas, me mostraste cuantas cosas se pueden decir con una mirada. Me enseñaste a confiar, y ay Dios! Me enseñaste a disfrutar el día, a darle valor a la gente que quiero. Me enseñaste que vale la pena hacer lo que te la da gana, cuando se te da la gana. Me enseñaste que no hay cosas tan terribles, solo hay personas asustadizas y sin valor. Me enseñaste a cuidarme y a hacerme valer, porque valgo la pena. Por lo menos para alguien, por lo menos para ti. Me enseñaste que la distancia no importa si tú me quieres y yo te quiero. Y que eso es lo más importante porque, la distancia puede solucionarse, pero el amor no puede inventarse. Me enseñaste que a veces no hay que buscar para encontrar. Que las cosas más lindas llegan de improvisto, y que hay que saber aprovecharlas. Me enseñaste que con tus besos puedo vivir cien años, que en tus abrazos puedo pasar la noche. Que en tu sonrisa, puedo planear mi vida. Me enseñaste a quererte, y hasta lograste que te quiera más que a nadie.
Aunque pase el tiempo, aunque pasen las ganas, aunque pasen otros. Aunque tu cielo ya no sea mi cielo. Aunque tus locuras ya no sean como las mías. Aunque me refugie en otros brazos, aunque te pierdas en otros ojos. Aunque mi vida se aleje de la tuya, y no volvamos a encontrarnos y ya nos quede muy lejos el camino de regreso. Aunque ya no escuche tus palabras, aunque te hayas olvidado de mi voz. Aunque todo siga pasando, aunque mi piel se erice con otro calor. Aunque tus manos recorran otro cuerpo, y ya no te acuerdes de mí. Aunque mi mundo gire en un sentido distinto al tuyo y en mis caminos no encuentre ni el eco de tu voz. Aunque estemos así tan lejos, tan olvidados tratando de recuperar lo que el pasado se llevó. Aunque te haya perdido y no recuerde cómo y por qué. Aunque desaparezcas bruscamente así como apareciste irrumpiendo mis días, mi vida, todo lo que era y hoy ya no compartamos siquiera el mismo aire. Fuiste esperanza cuando no lo había, fuiste sueños entre realidades que lastimaban. Fuiste amor cuando ya no sabía amar. Fuiste tú que sin razones dejaste una razón en mí.

http://www.youtube.com/watch?v=0ofeDruIwTM

Tumblr_l98mdporid1qbtupko1_500_large


Un paseo para recordar.

martes, 14 de diciembre de 2010

- Se ve que tenemos diferentes vistas de la belleza
- Se ve que si u.u
- La verdad que para mi eres muy guapa y sabes lo que mas me gusta de ti?
- ¿Qué?
- Tus ojos
- Tipico que cuando una persona es horrible la consuelas diciéndole que es buena persona
y tiene ojos bonitos.
- No te creas esa mentira
Los ojos son la forma que mas comunica el ser humano con su alrededor.
La atracción humana primero e instintivamente se basa en el cuerpo,
segundo e inconscientemente son los ojos y por ultimo sus labios.
Lo primero en qe me fije en ti instiniva e inconcientemente fueron tus ojos,
- En mis fotos dices? ¿O cuando me viste?
- En todo momento.

+ESTAS COSAS SON LAS QUE ME PUEDEN.
Dicese de la palabra que define a ella perfectamente,no hay palabra más indicada, ella es simplemente así. No hay nada dentro de ella todo es irreal o copiado o simplemente nada, inexsistencia. Ella es fría,conformista,materialista y superficial. Cuando yo digo amor,ella dice perfume de channel. Si yo digo música, ella dice número uno en los 40 principales. Nunca la entederé y ella tampoco a mí. Somos dos lineas paralelas que buscan una misma cosa de distinta manera: Felicidad.


Tumblr_ld1fcgyivi1qdwe10o1_400_large
- Y ¿cómo es él?
- Es alto, guapo y moreno, con los ojos oscuros, y bueno... Es muy atento, muy cariñoso, y le gustan mucho los mimos. Es también un poco reservado. Le gusta gastar su tiempo en hacerme sonreír. Se deja llevar mucho por sus sentimientos.
- ¿Vas a decirme que no tiene ningún defecto?
- Es cabezota, pasota, celoso...
- Vaya tía, ¿y le quieres?
- No te lo puedes ni imaginar.
Por muchos problemas que tengas, por mucho que quieras mirar atrás, por muchas veces que caigas, aunque no puedas más, levántate, sonríe, mira hacia delante y apóyate en la gente que te quiere, no dejes que nadie te haga daño, no dejes que nada se interponga en tu camino. Ve muy, muy alto, salta y llega hasta el cielo. Lo que te hace sentir una persona que te quiere es increible; pero ver como sonríe, como es feliz, al demostrarle que tú también, es precioso.

lunes, 13 de diciembre de 2010

Siempre serás mi talón de Aquiles, la tercera piedra con la que tropezaré..lo digo por la forma que tienes de parar mi mundo y la cara de gilipollas que pongo cuando te veo.
-¿Sabes por qué lo digo? Porque creo que tú si que eres capaz de cambiarme.
-¿Cambiarte? ¿A ti? ¿Yo? -rió ella.- Pero si yo soy menos influyente en la vida de los demás que... que... que un zapato.
Tumblr_lbu0mnmeuq1qe26fyo1_500_large
-Entonces yo debo ser Cenicienta -dijo él con una sonrisa.


Tumblr_lcgrqbprzj1qdevmko1_500_largeAmor a distancia triste dolor de imaginarle y no tenerle.
Cuando deseas a alguien y no lo tienes a tu alcance porque está lejos de ti; triste sentimiento que no nos deja dormirpones música y te viene a la mente; su rostro borroso puedes ver pero tocarle imposible es. Algún día serás mio no lo dudes, aunque el día sea lejano e inpensable, podré mirarte a los ojos y susurrarte al oido que te deseo y quiero quedarme contigo para siempre.

Esta es la triste historia de un quiero y no puedo.

domingo, 12 de diciembre de 2010

CONFESSION·


i hug my pillow and tell myself it's you.




3584668323_0a354f5c39_z_large
Ahora me toca a mi. ¡Vamos! Pregúntame que es lo que tú me das, lo mejor que tengo yo de ti. ¡Vamos, pregúntamelo! ¡Bueno no preguntes! Lo mejor de tí, es lo fácil que haces que sea yo misma, contigo puedo ser cómo yo quiero ser, puedo besarte cómo yo quiero besarte, puedo tocarte cómo a mi me apetece tocarte, puedo ser lo celosa que yo quiero ser, a ti puedo quererte cómo yo quiero quererte, y no sé si lo sabes o te apetece saberlo, pero ¡¿sabes también una cosa?! ¡Sí! ¡Mira! !¿Ves?! A ti puedo hacerte feliz. !Sí! Sonríes cómo yo quiero ver que sonríes. Te hago feliz, y hacía mucho tiempo que no tenía tantas ganas de hacer feliz a nadie.


5252824472_06a968e2b5_large




5252216805_e3d1097c52_large
Blog50_large

Me gustas sincero y mentiroso, porque te conozco cuando mientes. Me gusta que hables rápido y con ganas de contarme. Me gusta escucharte a oscuras en mi portal, imaginarme la cara que pones mientras hablas bajito y la poca luz que entra por la ventana se refleja en tu sonrisa. Me gustas los sábados por la noche cuándo te digo que me quieres más de lo normal. Me gusta cuándo respiras, cuándo te mueves dormido y cuándo noto que se te abren los ojos por las mañanas. Me gustas porque llegas a mi casa y abres muy despacio la puerta de mi habitación, porque crees que no te escucho, y porque tú no sabes que hace ya un rato que huele a ti por todas partes. Me gustas los lunes por la mañana cuando llegas con los ojos inchados del sueño, y los viernes por la noche, y tu forma de correr los domingos bajo la lluvia porque no llegamos al cine. Me gusta que te acerques despacio y me abraces por detrás, y me gusta hacerte creer que no te había visto. Me gustas con sueño, con hambre, y con ganas de libertad, me gustas todo tú, todos los días y a todas horas.

Cute,girl,love,goodbye,hello,quote-3ebf464ab7493360b3af2cb32b3382a0_h_largeNo quiero que te vayas, y no me refiero al hecho de quedarte conmigo, no quiero que cambies, quiero que seas como eres, que sigas tal y cómo te conozco. Prométeme que no vas a cambiar, que el tiempo no me hará cansarme. Quiero estar segura de que, si dentro de 10 años te vuelvo a ver, seguirás siendo ese Tú que conozco y que me encanta. Quiero saber que no voy a notar la rara sensación de que serás un desconocido para mí después de un tiempo. Quiero que no te vayas, quiero tenerte como eres por muy lejos que me haya ido. No quiero que te vayas, ni que te hagan irte, no quiero que cambies. Y no quiero notar el tiempo y sus tontas consecuencias.




Me da igual arrancar pieles a mordiscos. Recibir golpes, darlos, comprarlos, me da igual. No tener ropa, no tener tele, no tener lápiz, ni papel, ni vergüenza, ni hambre.. Joder, si a mi lo que me llena es estar contigo, lo demás puede esperar.

viernes, 10 de diciembre de 2010

-> the laughter.

Tumblr_lby7l5zd0a1qaa3by_large

-> the memory

Tumblr_ld4198xlxb1qcoe5ho1_400_large

-> the pain

Quote-1f483e7385946266e47243992a176d3c_h_large

-> the happiness

Tumblr_lbkwddfksf1qdo0gmo1_400_large

Tal vez no seas lo suficiente bueno, ni sí quiera lo correcto. Y es que esto es algo que no debe pasar, nunca, porque solo arruina las cosas, pero como no, ha pasado. Sabes y sé, que me necesitas casi tanto como yo a tí, por eso, y aunque sea el peor error del mundo, debemos tomar una decisión. Sé que me quieres, pero no sé si eso es suficiente, y también se lo que siento yo. Siento que me falta el aire, y que cada día duele más, más, más..
Dicen que el amor es como la guerra, siempre hay heridos. Pero a veces llega un momento en que hay que colgar las armas, y retirar las tropas, ya he perdido demasiado, por eso, no, no puedo seguir luchando. Antes me valía con verte feliz, saber que eras feliz conmigo y a la vez sin mi, saber que ella podía hacerte más feliz que yo, fui capaz de renunciar a mi felicidad por la tuya, pero ahora cariño, sé y tú también sabes, que tu y yo podríamos ser felices juntos, y eso es lo que duele de verdad.
Duele porque no se vivir sin ti, pero es demasiado arriesgado intentar vivir contigo... y todo se convierte en una contradicción. Duele el miedo a perder lo que ya tenemos por el egoísmo de querer un poco más. Duele, y todas las mañanas las lágrimas salen antes de que amanezca, y así es un poco más fácil despertarse y ser feliz. Y dime tú, ¿Qué hacemos?, Dime si serás capaz de admitir lo que sientes, dime quién nos asegura que con eso será suficiente.. Y si nos perdemos mutuamente, ¿ a quién le voy a llorar, y quién me va a hacer reír? ¿ quién te dará una sonrisa, y quién te dirá estupideces?

Pero sabes que?     Que quiero cometer el error más grande del mundo.

Sabes, vivimos una sociedad muy avanzada, eso no lo dudo, pero mírate, y mírame, esto es cómo en la época medieval, seguimos en una sociedad de clases... Y no me arrepiento de lo que soy.. Pero tú vida se rige por colores, miráis el color de la piel, del pelo, de los ojos, los labios, las uñas e incluso las cejas, y cariño, yo así, no. El color de la ropa, de los zapatos, de la chaqueta, el bolso, las medias.. ¿Medias? yo no llevo medias! Te das cuenta, yo nunca seré la chica que siempre han querido para ti, la que tiene dinero y viste bien. Su melena es larga, rubia, ondulada. Sus ojos claros, lleva manicura francesa. Tiene labios y cejas finas. ¡Esa chica no soy yo, joder! Yo soy Esther, tengo un año menos que tú, y las ideas muy claras. Melena más o menos larga marrón, y ojos marrones, piel morena, me muerdo las uñas.. No uso bolsos, si no mochilas, y en vez de zapatos, deportivas. Mi madre trabaja limpiando casas y mi padre es fitosanitario (vamos, que no les sobra el dinero).
Pero Te quieroTe quiero, porque cada día contigo, ha sido inolvidable y sé que mi forma de ser y de hablar, es capaz de sacarte una sonrisa, que te entiendo mejor que todos ellos juntos, y "tú tienes los rotuladores pa´ pintar mis días grises". Te estás enamorando, ( y yo también), así que es el momento de que decidas.. Tú eres el que decide si les quiere decepcionar.

lunes, 6 de diciembre de 2010


Me da vértigo el punto muerto y la marcha atrás, vivir en los atascos,

los frenos automáticos y el olor a gasoil. Me angustia el cruce de miradas, la doble dirección de las palabras y el obsceno guiñar de los semáforos. Me da pena la vida, los cambios de sentido, las señales de stop y los pasos perdidos. Me agobian las medianas, las frases que están hechas, los que nunca saludan y los malos profetas. Me fatigan los dioses bajados del Olimpo a conquistar la Tierra y los necios de espíritu. Me entristecen quienes me venden clínex en los pasos de cebra; los que enferman de cáncer y los que sólo son simples marionetas. Me aplasta la hermosura de los cuerpos perfectos, las sirenas que ululan en las noches de fiesta; los códigos de barras; el baile de etiquetas. Me arruinan las prisas y las faltas de estilo, el paso obligatorio, las tardes de domingo y hasta la línea recta. Me enervan los que no tienen dudas y aquellos que se aferran a sus ideales sobre los de cualquiera. Me cansa tanto tráfico y tanto sinsentido. Parado frente al mar mientras que el mundo gira.
Conocer a alguien es más que saber describirlo físicamente a la perfección ya que saber hacerlo significa que conoces muy bien como se ve esa persona, pero no necesariamente que sabes quién es. Conocer a alguien es saber lo que apasiona a esa persona, que le molesta y que no le importa. Saber qué hacer cuando se encuentra en problemas y poder decir sin estar mintiendo que esa persona es o no es como uno dice.


Te conozco porque sé que te encanta la fotografía, Bebe y quedar los viernes conmigo, aunque algunas veces no puedas porque tienes banda. Sé que estás confundida por dentro porque tienes ganas de que alguien te quiera, pero no sabes quien. Que te acuestas muy pronto y que tienes una de las sonrisas más honestas de esta tierra. Sé que te deprimes de vez en cuando y que te es facil llorar, aunque te gusta poner cara de chica fuerte cuando las cosas están difíciles, que te gusta escuchar pero más que nada ser escuchada. Sé que a veces (osea, siempre) me haces sentir bien conmigo misma, y que aunque la vida te haya abatido demasiadas veces siempre te levantas. Estoy segura de que te conozco muy muy bien y de que a pesar de todo lo que ha acontecido si confías en mí. Sé que aunque tengamos altos y bajos  me quieres (pero yo más). Te conozco porque también sé que no te aburres fácilmente de las cosas. Conozco esa etapa tuya que nos hace malgastar minutos y minutos en el teléfono por hablar la una con la otra. Conozco de cerca tu pasión más profunda y la verdad que esconden esos ojos y la ternura de una caricia. Entiendo ese interior que parece gritar en busca de libertad y esa conciencia propia que tanto admiro en ti. Esa voz que dice mi nombre de vez en cuando y hace saltar mi corazón de alegría. Sé que sentí el más profundo cariño en cuanto te conocí, sé que eres inolvidable y dejaste una marca en mi corazón por siempre. Sé que eres como mi hermana y esa luz que algún día iluminó mi vida. Sé que te conozco, y jamás me arrepentiré de haberlo hecho porque supe quererte como te quiero.

Diosa~~


Your heart just breaks, that's all. But you can't judge, or point fingers. You just have to be lucky enough to find someone who appreciates you.
Tu corazón sólo se rompe, eso es todo. Pero tú no puedes juzgar o señalar con los dedos. Sólo tienes que tener la suerte de encontrar a alguien que realmente te aprecie,

- AUDREY HEPBURN
Vomitar con un yogur y luego amar los que tienen trozos de fruta, llegar a casa y encender a continuacion el ordenador, observar el microondas de cerca cuando mi comida se esta calentando, andar descalza por casa, ponerme la parte de abajo del pijama y dejarme la de arriba de vestir, coleccionar botellas de agua vacias en mi cuarto, dormirme con la musica puesta y el movil en la mano, no levantarme por la noche al baño por miedo a que se me aparezca un mosntruo, dejarme las llaves en casa todos los dias, nunca tener bateria ni saldo cuando necesito el movil, gastar la tinta de la impresora en tontadas y luego entregar los trabajos importantes con tinta de colores porque la negra se ha acabado,coleccionar todas las entradas de cine desde que tenia 7 años, tambien todas las etiquetas de la ropa. Echarme colonia cada vez que entro a una tienda de perfumes, mirar de arriba a abajo a la gente, encontrar ropa que me gusta justo cuando no tengo dinero, joder una oreja del auricular, dejar todo para el dia siguiente, pintarme las uñas para intentar asi que no me entren tentaciones de morderlas, entregar un examen que me ha salido mal al final de la hora para que asi el profesor no le eche un vistazo y me diga lo mal que lo he hecho y todo lo que me he enrollado, pasar notitas con un boligrafo como proyectil, coleccionar gorras y sudaderas, imaginar cosas que jamas ocurriran, buscar wifi en cada bar/sitio que esté, crear una carpeta en el pen drive para los trabajos y otra aparte con todas las chorradas para que al proyectar un trabajo la gente no vea cosas que no tiene que ver, escuchar una misma cancion 45453 veces, estar en la cama apunto de dormir y sonar una cancion que me gusta y ponerme a bailar entre sabanas, cantar en la ducha, encontrarme un boligrafo en clase y esconderlo rapidamente en el estuche, ponerme las manos en los ojos disimuladamente para poder dormir en clase, meterme los auriculares por la manga y apoyar la cabeza en el brazo para que no me piyen escuchando, decir que si cuando realmente no he entendido nada de lo que me han dicho, robar un par de chicles en el Fresa y Chocolate, llegar 10 minutos tardes a los sitios, decir que nunca mas voy a comer mucho porque me ve gorda y al cabo de 10 minutos vuelvo a comer como loca, picarme por absolutamente todo, ir a comer a un restaurante chino y comer de todo menos comida china, decirle a mi madre que no se preocupe por mi y que me deje en paz, no comer pan solo por no bajar a cojerlo de propio a la tienda, perder 5 euros y la tarjeta del bus en un probador, dormir hasta en verano tapada hasta la cabeza, levantarme con ganas de tirar el jodido despertador por la ventana, dejar sitio a una anciana o anciano en el bus y sentirme todo el dia bien conmigo misma, comer helados en invierno, ver fotos antiguas de la gente, no gastar nunca un boligrafo de los que compro, ya siempre los pierdo antes, ver una vecina abriendo la puerta de casa mientras yo espero el ascensor y pretar varias veces el boton para que el ascensor 'baje antes, inventarme las respuestas de los ejercicios solo para que el profesor vea que tengo algo escrito y los he hecho, pegarme con mi hermana y repetirle que es una estúpida, pero siempre acabo abrazandola y diciendole que la quiero, darle a inicio en el tuenti 4 veces por minuto, mover la nariz de una forma estraña a modo de tik, darle al video de youtube aunque no esté cargado. Bienvenido al mundo de Lachicaconlospiesdescalzos.
Quan sona tan repetit, tan inútil, tan avorrit.. Quan l´únic combustible és el dolor. Quan la veu que t´ha promés et confesa que no pot més, quan el que era per sempre, ara és record. Quan se´t fa tan costa amunt començar des del mateix punt, prova de cridar-me, que no tens motiu per estalviar-me. Jo sóc el teu amic, vull que em molestis, sóc aquí, parla'm o plora, mai és mal moment, mai tard o d'hora. Puc parlar-te dels vells moments, provar d´endevinar el que sents, puc callar i escoltar les teves pors. Puc fer broma al teu costat i si estàs desesperat puc provar de cantar-te una cançó. Si sóc bo quan els temps són bons també vull compartir els malsons, prova de cridar-me que no hi ha motiu per estalviar-me. Jo sóc el teu amic.

Looooooola, tequiero. 

domingo, 5 de diciembre de 2010

 
Tener la sensacion de volar mas alto que las nubes, de probar una droga que todo lo cura, de tener la sensación de estar soñando ya que tu vida real supera a tus sueños, de no acabar la noche porque ya no te hace falta descansar para nada, de salir a la calle sin que te importe lo que los otros murmullen sobre ti, de que tu cuerpo sea de cera y su mirada de fuego, de que cada vez que piensas en esa persona te da la sensación de que tienes mariposas en en estomago, el hecho de rozar su piel supera a todo lo inimaginable. 

viernes, 3 de diciembre de 2010

Ogaaahwgop-dqlbyc7c7aofmphfdh-ff7zanpnwpkm4bpb0vlhaidnmyk8fyfvkmlilcfzxw4blfvascieuwpbp3w0eam1t1ulck9w1qqkgsaptwj6lrn_vp53t__large


~ i'll taste the sky and feel alive again. 

jueves, 2 de diciembre de 2010

Ni calmas ni pollas, ni miedo, ni lágrimas, que el llorar sirve de poco, y el gritar para quedarte afónica. El reír para arrugarte, y el soñar para flipar. El comer para engordar y el beber para olvidar. Las fotos están para borrarlas, y los recuerdos para hacer daño, las canciones para cantar y el cantar para que llueva. La lluvia para encerrarte y para encerrarte mucha paciencia, la paciencia para el estudio y del estudio para llegar a lo más alto… ¿Y de allí? A lo más bajo. Jamás y te digo ya, que jamás tendrás lo que quieres, porque si lo quieres es porque no lo tienes, y si no lo tienes es porque ya lo has tenido. Porque si lo has tenido te importaba y si te importaba lo has perdido.

miércoles, 1 de diciembre de 2010

Me conformo con que me quiera, con que cada día que me vea que me dé un beso, me lleve cogidita de la mano y me diga que soy lo mejor de su vida, me conformo tan solo con ser la única, con ser la primera, que no pueda dar un paso sin acordarse al menos mil veces de mi, que me demuestre lo que siente a cada segundo, que las princesas de los cuentos se queden ridículas con sus príncipes de mentirijillas, quiero que sea un amor de esos de películas pero con un final feliz siempre, quiero ser tuya pero que tú sólo seas mío, todo eso sin ser un incordio y todo a su tiempo, y lo más importante, que sepas hacerlo tal y como a mí me gusta. me harías feliz.



Querido destino:

He perdonado errores casi imperdonables, he intentado sustituir personas insustituibles y olvidar otras inolvidables. He hecho cosas por impulso. Me he decepcionado con personas que nunca me había pensado decepcionar, pero también he decepcionado a otras. He dado abrazos para proteger a alguien del mundo. Me he reído cuando no podía, he hecho amigos eternos, he querido y he sido querida, pero también he sido rechazada, he sido querida y no he amado. He gritado y saltado de felicidad, he vivido de amor y he hecho juras eternas, me he caído muchas veces. He llorado escuchando alguna canción y también viendo fotos. He llamado a alguien sólo para escuchar su voz, me he enamorado de alguna sonrisa. He pensado que me iba a morir de tanto echar de menos y no lo he hecho. He tenido miedo a perder a alguien que creía conocer, lo he perdido y no me ha importado.
Pero de todas formas gracias, al menos aún respiro.